در ايران بسياري از محافظه كاران و رسانه هاي آنها از شكست جمهوري خواهان ابراز شادماني مي كنند:

تاريخ دموكرات ها با ايران تاريخ خوبي نبوده است. دموكرات ها هنوز هم قضيه گروگانها را به ياد دارند. هنوز هم جيمي كارتر و دوستانش از ايران نفرت دارند. تصادفا در 28 سال گذشته دموكرات ها در رابطه با ايران همواره عمل منفي انجام دادند. اما جمهوري خواهان هميشه بر عليه ايران داد و فرياد كردند و شعار دادند اما عمل منفي چنداني انجام ندادند. جمهوري خواهان نه بر عليه ايران جنگ كردند و نه تحريم جديدي وضع كردند. حتي تحريم ها در زمان بوش كمتر هم شد مثلا سر زلزله، فروش يدكي هاي هواپيما و.. بوش بسيار بهتر عمل كرد. از اين رو به گمان من محافظه كاران در ايران خيال پردازي مي كنند اگر گمان مي كنند با شكست جمهوري خواهان همه چيز درست شده است.
دموكراتها چندان هم كه از اسمشان بر مي آيد دموكرات نيستند. جنگ ويتنام را دموكرات ها در زمان جانسون به لجن كشيدند. كلينتون هم دموكرات بود اما بيشترين ضربه ها را به سياست خارجي آمريكا در ارتباط با ايران زد. بيش از 90 درصد تحريم ها بر عليه ايران
توسط كلينتون اعمال شده است. ريگان و بوش پدر هرگز چنين برخوردي با ايران نداشتند.اكنون خطري كه وجود دارد اين است كه بعد از حاكم شدن دموكرات ها، رياست كميته روابط خارجي كنگره در اختيار فردي چون" تام لنتس" است. از او ضد ايراني تر در هيچ جاي آمريكا نمي توان پيدا كرد. بنابراين نبايد فكر كنيم كه با حاكم شدن اين جريان همه چيز به نفع ما تمام شده است. اما يك چيز را مي دانيم كه در آينده نزديك پيش نخواهد آمد برخورد نظامي است.
به نظر من در دو سال آينده تهران بهترين فرصت را براي مذاكره با واشنگتن دارد. اگر اين فرصت را از دست بدهد با دموكرات ها وضعيت سخت تري خواهد داشت.
جرج بوش فردي زخمي است كه اكنون دنبال ترميم خودش است؛ از اين رو براي مذاكره با ايران آماده تر است. همچنين دولت بوش در مذاكره با ايران در طول دو سال آينده ضعيف تر است.
دولت بعدي در آمريكا اگر دموكرات باشد بسيار بدتر از جمهوري خواهان خواهد بود. جمهوري خواهان فقط حرف مي زنند اما دموكرات ها عمل مي كنند.

قسمتي از گفتگوي هوشنگ اميراحمدي با روز

Labels: سیاسی